Vandaag heb ik eindelijk eens het plan om een stuk langs de zuiderzee te rijden uitgevoerd. Ik wou (vanuit Zaandam) in Durgerdam beginnen. Maar hoe kom je nou op een leuke manier door Amsterdam Noord? Een fietsknoopunten site stuurde zo dat je eerst Noord uitging, er dan dwars door en dan er zo snel mogelijk weer uit. Dat was niet handig.
Uiteindelijk ben ik via Oostzaan, twiske, landsmeer, buiksloterplein, een of ander park en schellingwouderdijk naar Durgerdam gereden. Durgerdam rammelt. Geen lekker wegdek voor de quest. Na Durgerdam ben ik bovenop de dijk gaan rijden. Dat geeft een magnifiek uitzicht. Maar ook regelmatig oponthoud omdat het fietspad ongeveer 1 quest breed is en er wat voorzichtig gereden moet worden bij tegenliggers. Inhalen heb ik alleen gedaan als voorliggers stil gingen staan, of 1 keer via een stukje waar je het fietspad af kon via een naar beneden lopend fietspad dat er aan de andere kant weer omhoog ging.
Vanaf Marken naar Monickendam hebben beide richtingen een eigen baan op het fietspad. Gelukkig maar, nu kunnen we gas gaan geven. :) In Monickendam was de weg versperd door een dwars geparkeerd busje met aanhanger. Ik dacht wel met 1 wiel in de diepe goot te kunnen rijden,, dat ging inderdaad maar bij het erin rijden hoorde ik eerst iets krassend (daar gaat mijn lak) en vervolgens kwam ik de weg niet meer op. Even eruit dus om de fiets op te tillen. Via Katwoude op naar Volendam.
In Volendam vond ik het welletjes en tijd om richting huis te gaan. Ik dacht richting purmerend te gaan, maar zat ineens na veel gezoek in Volendam weer bij Monickendam. Gelukkig ligt er een prachtig fietspad tussen Monickendam en Purmerend. Hier ga ik echt vaker rijden. (Als ik een leuke route ernaartoe kan vinden.) In Purmerend was het alsnog even zoeken en her en der steken. Na Purmerend was ik eindelijk op bekend terrein en ben met gezwinde spoed richting huis gereden.
Uiteindelijk werd het een ritje van 80 km terwijl ik zelf op 60 had gerekend. Ik kon het merken. De eerste uren thuis werd het me regelmatig zwart voor ogen als ik opstond o.i.d.. Ondanks 1 liter isostar en een camelback water en meerdere fruitrepen tussendoor.
Tis maar hoe je het bekijkt.
BeantwoordenVerwijderen80 km lijkt veel maar is voor een Quest maar een stukkie fietsen.
Het is best wel uitkijken deze dagen met je vochtbalans, maar zo te zien aan je inname zit dat wel snor.
Ik fiets 60-80 km zonder eten en hooguit een halve bidon water.....
Wel drink ik vooraf voldoende en achteraf drink ik direct weer bij wel een liter of meer soms.
Isostar lijkt me een beetje overbodig en energierepen...tja. Als je daar behoefte aan hebt.
Een snee brood met pindakaas voldoet ook hoor. Goedkoper ook.
Pas boven de 100 km neem ik voldoende voorraden mee om onderweg mijn energie en vocht tekort aan te vullen tijdens een pauze.
Mag ik je ongevraagd advies geven? (zwart voor de ogen is niet goed hoor!)
Overweeg eens met een hartslagmeter te fietsen als je dat al niet doet. Leer hem correct in te stellen en de afgelezen waardes juist te interpreteren.
Dat geeft een indicatie van je prestatieniveau. Dat het zwart voor de ogen wordt is niet goed.
Dat betekend dat je overmatig hebt ingespannen. Je lichaam reageert daar op met signalen.
Een hartslagmeter kan je helpen of je (langdurig) in voor jou oranje of rood gebied rijdt.
Met zomerse temperaturen kan dat snel gebeuren in een Quest. Men wil altijd maar hard fietsen. Maar de motor moet dat wel aankunnen. Je hebt ook minder rijwindkoeling wat een verhoogde hartslag dan normaal kan geven.
Het is geen schande iets gas te minderen. Overtraining kan erg schadelijke gevolgen geven.
Soms blijvende hartschade of beschadigde spieren.
Het is belangrijker je conditie geleidelijk en goed onderbouwd op te bouwen. Dat is meestal langzaam, lange afstanden fietsen. Al kan het geen kwaad af en toe even flink te pieken.
Ik vind het altijd belangrijk te genieten onderweg. Met zwart voor de ogen zie je niet veel...;-)
Bedankt voor je reactie BrandweerQuest.
BeantwoordenVerwijderenIk rijd inderdaad met een hartslag meter. Ik heb me niet heel erg verdiept in hartslag zone's, maar ik weet dat lang boven de 140 hartslagen rijden niet goed voor me is, en dat ik onder de 130 lang vol kan houden. Die isostar werkt voor mij een stuk beter dan (gewoon) water om me niet beroerd te gaan voelen achteraf heb ik gemerkt. Dus er zal wel iets in zitten (zowel in het goedje als in het verhaal achter het goedje ;-)).
De fruitreep is pure gemakszucht. Ik hoef niets te smeren, en ook niet onbelangrijk : ik kan hem in mijn allerlei dingen (geld voor pontjes, SPD dingetjes, enz...) plastic bakje met klittenband aan de bodem dat vlak naast me in de fiets staat mikken. Een paar boterhammen gaan niet passen.
En ik heb ook genoten van dit ritje. Het uitzicht bovenop de ijselmeerdijk is heel mooi. Noodgedwongen heb ik daar ook hele stukken langzaam gereden omdat er fietsers voor me zaten. ;-)