De eerste keer

Vandaag ben ik voor het eerst in de fiets naar mijn nieuwe werk in Amstelveen geweest. Gisteravond ben ik al minstens een uur bezig geweest met uitzoeken welke kleren mee moeten voor op het werk, de kleren voor onderweg klaar leggen, banden op spanning brengen en boterhammen smeren en nadenken wat er nog fout zou kunnen gaan en wat ik aan het vergeten was..........

Ik had weer een route uitgeprint van de hele mooie routeplanner van de fietsersbond website. En uiteraard heb ik die weer niet gebruikt. Ik ben weer op de borden gaan rijden en ergens in Amsterdam west ging dat helemaal fout. Er stonden namelijk geen borden op kruisingen waar ik wel een beslissing moest nemen. De verkeerde blijkbaar. Al met al ben ik een uur later op mijn werk aangekomen dan dat ik gewild had. De net gemiste pont in Zaandam hielp daarbij natuurlijk ook flink.

Op mijn werk ben ik eerst een kwartiertje gaan zitten om wat uit te zweten. Daarna richting de douche die naar verluid ergens op de begane grond was. Gelukkig had ik die snel gevonden. Mijn collega/kamergenoot merkte op een gegeven moment op dat het misschien wel handig was voor me om de fietskleding in het computerhok te hangen. De windstroom van de servers die daar hangen zouden de kleren sneller laten drogen. Ik heb de natste kleding in het serverhok gehangen. Zijn hints om hangers mee te nemen en zijn gekuch en dat hij op een betrekkelijk koude dag toch het raam open ging zetten begreep ik pas later. Blijkbaar rook de kleding die ik niet in het serverhok had gehangen ook flink naar zweet. ;-)

De terugweg ging eigenlijk heel lekker. Ik heb op de beneluxbaan in Amstelveen de tram ingehaald en ben die ook voor gebleven. :) Heerlijk was dat om na het werk even flink te trappen en snelheid te maken. Het stukje vlakbij het Amsterdamse bos was mooi. Het Rembrandpark was helemaal prachtig. Heerlijk breed en glad asfalt dwars door een park. Jammer was dat er een meisje en een jongetje reden die mijn fiets heel mooi vonden (ze zaten bijna achterstevoren op de fiets voordat ik ze in ging halen), maar waarvan het meisje bij een haakse bocht  zo hard op de bladeren in de achterrem ging dat ze onderuit ging. Ik ben gestopt, maar zag in mijn spiegels dat ze opstond en alsnog de haakse bocht om liep. Ik ben daarna doorgereden. Remmen op bladeren is op snelheid ook in de quest een riskante aangelegenheid had ik al gemerkt. Daarna kwam er een wat minder prettig stukje qua fietsen door oud-west. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar het viel me echt op dat Hollanders die van origine ergens anders vandaan komen anders reageren op de quest dan dat ik door blanke hollandsche wijken rijd. Er word meer gewezen, en ook meer geschreeuwd. Niet negatief, maar of de verbazing is wat openlijker geuit, of men is meer verbaasd.

Al met al heb ik 58 minuten gefietst op de terugweg. Daarna natuurlijk nog even uithijgen en douchen thuis. Maar als ik dat niet meetel ben ik even snel als met het openbaar vervoer. Voor herhaling vatbaar.

Makkelijk doorfietsen

Afgelopen zaterdag heb ik mijn quest weer opgehaald bij velomobiel.nl. Eerst heb ik een flink stuk sightseeing door Nederland gedaan in 3.5 uur OV reistijd. ;-)  Daarna met de fiets naar huis.

Vergezicht vanuit de bus

Deze keer heb ik wel gebruik gemaakt van de uitgeprinte route van de online routeplanner van de fietsersbond die ik bij me had, en dat bleek een aanrader. De makkelijk doorfietsen route liet Lelystad bijna letterlijk links liggen. Ik ging er keurig bovenlangs en heb het laatste stukje tot aan de dijk zelfs op een rijkswaterstaat weggetje dat buitendijks lag gefietst (fietsers worden hier gedoogd stond er op de uitgeprinte route). Vanaf de dijk heb ik de routebeschrijving naast me neergelegd en ben weer op de fietsborden gaan rijden. Het regende pijpestelen en ik had het best koud. Maar er waren ook erg mooie luchten en vergezichten te zien onderweg.

Iets voorbij Enkhuizen kwam me een witte quest tegemoet. Hij ging ineens op mijn weghelft rijden. Wil hij dat ik stop? Ik ken eigenlijk maar 1 iemand met een witte quest, maar wat moest die hier? Na het afzetten van de kap bleek het niet mijn oud-collega, maar Jan Reus te zijn. Er ging me niet meteen een lampje branden, maar toen hij melde dat hij de kap-maker was viel het kwartje (pas). ;-) We hebben best even zitten kletsen over allerhande velomobiel zaken daar op het fietspad. Was leuk! En als je dit leest Jan, je mag best eens wat over alle electronica in je fiets op je blog zetten. Interesant!

Voorbij Hoorn heb ik de meegenomen extra trui toch maar aangetrokken. Dat voelde al wat prettiger. Tussen Purmerend en Zaandam werd ik nog getracteerd op een flinke hagelbui in open veld. Ik ben zo hard mogelijk richting een weg met bomen gefietst want dat voelde totaal niet prettig op mijn gezicht.

Al met al heb niet eens zoveel langer over de terugweg met 5 Bft tegen gedaan als over de heenweg met Bft 2 mee. Een volgende keer een warme trui mee. Het Tenson jasje is niet waterdicht, dus daar moet wat op verzonnen worden. En ik moet iets verzinnen dat mijn gezicht beschermt tegen hagel.